ای نام تو بهترین سرآغاز

بی نام تو نامه کی کنم باز

سلام دوستان عزیز

با نام  و یاد خدا که آرامش دهنده ی دلهاست و با توکل بر ذات ربوبی و با توسل بر پیامبر عظیم الشان اسلام و ائمه اطهار صلوات الله علیهم اجمعین  همزمان با خجسته میلاد مسعود حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف  وبلاگ «فرهنگ زیارت » با مطالبی مرتبط با موضوع زیارت اماکن مقدسه افتتاح و تقدیم شما عزیزان می گردد.

سلام برحسین

غلامشاه درویشی مسؤل فرهنگی هتل ثابت درمدینه منوره

با سلام به همه کسانی که بافرهنگ زیارت درارتباطند خصوصاً برادربزرگوارم استاد ارجمند حاج لطیف درویشی دوست داریم خاطرات شما درسفرهای زیارتی رادراین وبلاگ داشته باشیم امیدوارم باما همکاری کنید باتشکر درویشی

حديث اول: حريم پاك.

عن النبى (ص) قال:... و هى اطهر بقاع الارض واعظمها حرمة و إنها لمن بطحاء الجنة.

پيامبر اسلام (صلى الله عليه و آله) در ضمن حديث بلندى مى‏فرمايد:

كربلا پاكترين بقعه روى زمين و از نظر احترام بزرگترين بقعه‏ها است و الحق كه كربلا از بساطهاى بهشت است.

بحار الانوار، ج 98، ص 115 و نيز كامل الزيارات، ص 264

حديث دوم: سرزمين نجات

قال رسول الله (صلى الله عليه و آله):

يقبر ابنى بأرض يقال لها كربلا هى البقعة التى كانت فيها قبة الاسلام نجا الله التى عليها المؤمنين الذين امنوا مع نوح فى الطوفان.

پيامبر خدا (ص) فرمود: پسرم حسين در سرزمينى به خاك سپرده مى‏شود كه به آن كربلا گويند، زمين ممتازى كه همواره گنبد اسلام بوده است، چنانكه خدا ياران مومن حضرت نوح را در همانجا از طوفان نجات داد .

كامل الزيارات، ص،269، باب 88، ح 8

حديث سوم:مسلخ عشق‏

قال على (عليه السلام): هذا... مصارع عشاق شهداء لا يسبقهم من كان قبلهم و لا يلحقهم من كان بعدهم.

حضرت على (عليه السلام) روزى گذرش از كربلا افتاد و فرمود:

اينجا قربانگاه عاشقان و مشهد شهيدان است شهيدانى كه نه شهداى گذشته و نه شهداى آينده به پاى آنها نمى‏رسند.

تهذيب، ج 6، ص،73 و بحار، ج 98، ص .116

برگرفته ار سایت دیلم آنلاین

 «زائر»، هركه باشد، زيارت، هرگاه كه انجام شود، مزار در هرجا و سرزمين كه باشد،
كانونى براى رشد معنويات و زمينه اى براى تقويت ارزشهاى الهى در انسانهاست.
چه زيارت «خانه خدا» باشد،
چه زيارت مرقد «رسول الله»، چه زيارت قبور اولياء دين و مدفونين مظلوم «بقيع»، و چه شهداىِ «اُحُد» و مدفونين قبرستان ابوطالب ـ در مكه ـ و به خاك آرميدگان در شهرهاى مختلف و زيارتگاههاى دور و نزديك، مشهور و گمنام.
اينها همه، دل و جان را روشن ساخته و اميد مى بخشند، حتى زيارت قبور مؤمنان و صالحان نيز انسان را به ياد آخرت و صلاح مى اندازد و ياد خدا را در دلها بيدار مى سازد.
مكانهاى مقدس و مذهبى، انسان را به خدا نزديك مى كند و حالت «خضوع» و آرامش ايجاد كرده، روح را سرشار از خلوص، دل را پر از اميد، جان را لبريز از صفا و عشق مى سازد.
زيارت مراقد مطهر معصومين عليهم السلام گامى در مسير تزكيه است. اين ديدارها، مقدمه «قرب معنوى» است و زمينه را براى همسوشدن با آن انسانهاى والا و اسوه هاى كمال فراهم مى كند.
اما ... كدام زيارت؟
آگاهانه؟ يا تقليدى و شكلى؟!...
زيارت، يك عمل تكرارى و بى روح نيست.
زائر نبايد به ظواهر و شكلها و ساختمانها بنگرد و نگاه به در و ديوار و نور و رواق و كاشيكارى و آينه كارى، او را از عظمت و معنويت معصومين غافل گرداند.
زيارتگاهها، محيطهاى پاكى است كه صداقت و كمال را به ياد مى آورد و بازدارنده از رذايل و افزاينده فضايل است.
هرچه ميزان خداشناسى، پيغمبرشناسى، امام شناسى و «معرفت ولىّ معصوم» بيشتر باشد، به همان اندازه، نصيب زائر از بركات اين قبور نورانى و مزارهاى متبرك بيشتر خواهد بود.
زيارت، نوعى حضور در برابر «آينه» است.
زيارت، خود را به «ميزان» عرضه كردن است.
زيارت، خود را به «محك» زدن و خويش را با «الگو» و «مدل» سنجيدن است، چرا كه ائمه و اولياء خدا، ملاك و معيارند.
ايستادن در برابر آينه هاى فضيلت نما، «رذيلت» ها را خود به خود مى نماياند و قرار گرفتن در مقابل آينه هاى كمال، «نقص» ها را نشان مى دهد.
زائر، وقتى در برابر يك حجت خدا و امام معصوم و پيشواى شهيد قرار مى گيرد و در مزار رهبران دين، با «شناخت» و «بصيرت» حضور مى يابد و شرط «عارفا بحقّه» را فراهم مى آورد، و مى داند كه آنان، كمال مجسم و فضيلت متبلورند و آنان را به عنوان جلوه اى از نور خدا و چشمه اى از فيض «رب» و تبلورى از اخلاص و ايمان و عبوديت مى شناسد، عظمت آنان را دريافته، متوجه نقصها و ضعفهاى خود مى شود.
پاكى آنان، زائر را به آلودگيهايش آشنا مى سازد.
روحانيت آنان، زائر را به ماديت و دنياگرايى اش واقف مى كند.
اينجاست كه «زيارت»، كلاسى براى «خودشناسى» و «خودسازى» مى گردد، و ... زائر شاگردى در اين مكتب، و استادانش: «اولياءالله»، و كلاسش: «زيارتگاهها»!
اميد است كه قبولى در كلاس زيارت، در سايه معرفت و محبت، نصيبمان گردد.
جواد محدثى

کم کم هلال ماه خدا دیده می شود...

به استقبال ماه مبارک برویم با دلی امیدوار به مغفرت و احسان حضرت دوست

وقت را غنیمت دان آنقدر که بتوانی

بدان امید که از لحظات پربرکتش کمال استفاده را بنماییم.

بجاست که در این ماه از درگذشتگان یاد کنیم بویژه عزیزانی که در ماه رمضان گذشته همراه ما بودند

ولی امسال دستشان از برکات این ماه کوتاه شده است برای همه اموات مومنین غفران و رحمت الهی را خواستاریم.

شادی روحشان صلوات

براي تشرف به حرم مطهر معصومين(عليهم السلام) و در حال زيارت قبور مطهر آنان، اين كارها مستحب است:
1. غسل زيارت، كه به همين نيت انجام شود و كيفيّت آن با ساير غسل ها فرقي ندارد.
2. با طهارت و وضو بودن.
3. پوشيدن لباس هاي پاك و تميز و بهتر است سفيد باشد.
4. عطر زدن و خوشبو كردن خود. بجز براي زيارت حضرت امام حسين(عليه السلام ) كه اين عمل مستحب نيست.
5. با آرامش و وقار حركت كردن و گام ها را كوتاه برداشتن.
6. مشغول بودن به ذكر، به خصوص ذكر «الله اكبر» و «الحمد لله» در حال رفتن به زيارت.
7. خواندن اذن دخول و اجازه گرفتن براي ورود به حرم.
8. بوسيدن آستانه و درگاه حرم، ولي سجده كردن جايز نيست مگر آنكه سجده شكر به جهت توفيق اين زيارت باشد.
از آنجا كه امروزه برخي از دشمنان مكتب اهل بيت از اين مسأله سوء استفاده كرده و عليه شيعيان تبليغ مي كنند، بهتر است زائران گرامي سجده شكر را نيز روبروي قبر و ضريح انجام ندهند.
9. وارد شدن به حرم با پاي راست.
10. نزديك قبر رفتن، به طوري كه بتواند در كنار ضريح قرار گيرد و خود را به آن بچسباند، در صورتي كه مزاحمتي براي زائران نداشته باشد و سبب اختلاط با نامحرم نباشد. يادآوري مي شود، هر چند نزديك ضريح رفتن اگر مزاحمتي براي ديگران نداشته باشد مطلوب است ولي زيارت حضرت صرفاً به دست ماليدن و بوسيدن ضريح نيست. بلكه اگر در حرم در گوشه خلوتي نيز زيارت نامه بخوانند به حضرت سلام بدهند از ثواب زيارت بهره مند خواهند بود و اين فكر كه اگر دست به ضريح نرسانند يا نبوسيدند زيارتشان كامل نيست تصور بي جايي است.
11. ايستادن در حال زيارت، اگر عذري ندارد و بتواند بايستد.
12. تكبير گفتن پيش از زيارت، وقتي قبر مطهر را مي بيند.
13. خواندن زيارت هايي كه از معصومين(عليهم السلام) رسيده است مانند زيارت جامعه و امين الله.
14. آهسته زيارت خواندن و پرهيز از صداي بلند.
15. خواندن دو ركعت نماز زيارت، پس از زيارت و هديه آن به صاحب مزار.
16. در زيارت معصومين(عليهم السلام) مستحب است پشت به قبله و رو به قبر زيارت بخواند.
17. خواندن دعا و قرآن و هديه ثواب آن به صاحب مزار.
18. توبه از گناهان؛ زيرا آن اماكن مقدس محل پذيرش توبه است.¹
19. پرهيز از سخنان ناشايست و لغو و بيهوده و امور دنيايي در آن اماكن مقدس.
20. بيرون رفتن از حرم(به ويژه اطراف ضريح) پس از زيارت تا جا براي ديگران باشد و از زيارت ملول نشود و شوق زيارت همچنان در دلش زنده بماند.


پي نوشت:
1 . العروة الوثقي، ج1 ، في الوضوءات المستحبه ، ص194 ، الخامس و في الاغسال المكانيه و الفعليه ، ص462 ؛ سراج الشيعه في آداب الشريعه ، ص241 و مفاتيح الجنان ، آداب زيارت .

منبع:  سایت شمسا ،احكام فقهيِ سفرِ زيارتي عتبات؛ محمدحسين فلاح زاده

جهت سفر مجازی به اماکن متبرکه به سایت عاشورا بخش سفر مجازی مراجعه کنید

آدرس سایت:

http://www.ashoora.ir